Wat is sterkmaking?

Sterkmaking is een bijzondere juridische constructie binnen het Belgische rechtssysteem, die het mogelijk maakt voor een partij (de sterkmaker) om namens zichzelf te beloven dat een derde een bepaalde handeling zal verrichten.

Dit concept, hoewel technisch gezien een uitzondering op de regel dat contracten geen verplichtingen kunnen opleggen aan derden die geen deel uitmaken van het contract, speelt een belangrijke rol in verschillende juridische scenario's.

Wat houdt sterkmaking in?

In essentie houdt sterkmaking in dat een partij (de sterkmaker) zich tegenover een andere partij (de bedinger) verbindt dat een derde een bepaalde actie zal ondernemen.

De derde behoudt echter de vrijheid om deze overeenkomst al dan niet te accepteren, omdat hij niet rechtstreeks gebonden is door de initiële overeenkomst.

Indien de derde de actie weigert of de actie niet uitvoert zoals afgesproken tussen de sterkmaker en de bedingen, is de sterkmaker aansprakelijk voor eventuele schade. 

Sterkmaking steunt op specifieke juridische principes en moet aan bepaalde criteria voldoen:

• Resultaatsverbintenis: De sterkmaker garandeert dat de derde de actie zal uitvoeren, waarbij hij zich committeert aan het bereiken van dit resultaat.
• Schadevergoeding: Als de derde de overeengekomen actie niet uitvoert, kan de sterkmaker verplicht worden om de hieruit voortvloeiende schade te vergoeden.
• Geldigheidsvoorwaarden: Net zoals bij andere overeenkomsten moeten de voorwaarden van artikel 1108 van het Burgerlijk Wetboek (zoals wilsovereenstemming, bekwaamheid, voorwerp, oorzaak) gerespecteerd worden.

Praktische voorbeelden

Een verhuurder (sterkmaker) kan aan een nieuwe huurder (bedinger) beloven dat een huidige huurder (derde) de huurwoning zal verlaten voor het einde van de opzegtermijn, waardoor de nieuwe huurder eerder kan intrekken.

Een vastgoedontwikkelaar (sterkmaker) kan aan een investeerder (bedinger) beloven dat een aannemer (derde) specifieke bouwwerken zal uitvoeren binnen een bepaald tijdsbestek.