Ben ik als ouder aansprakelijk voor de schade die mijn kind veroorzaakt?

Uw zoon schiet een bal door het raam van de buren, of uw dochter beschadigt iets kostbaars tijdens een logeerpartij. Moet u als ouder opdraaien voor de schade?

Volgens de Belgische wetgeving kunnen ouders aansprakelijk worden gesteld voor de daden van hun minderjarige kinderen, maar dat is niet altijd het geval. 

Evocaat legt het voor u uit!

Wat zegt de wet?

In België regelt artikel 6.12 van het Burgerlijk Wetboek de aansprakelijkheid van ouders, adoptanten, voogden en pleegzorgers voor de daden van minderjarigen.

Het artikel bepaalt wie verantwoordelijk is voor schade die een minderjarige veroorzaakt en maakt daarbij onderscheid tussen kinderen jonger dan 16 jaar en kinderen van 16 jaar of ouder.

Foutloze aansprakelijkheid voor minderjarigen jonger dan 16 jaar

Voor minderjarigen onder de 16 jaar geldt een systeem van foutloze aansprakelijkheid. Ouders, adoptanten, voogden en pleegzorgers die het gezag over het kind hebben, worden automatisch aansprakelijk gesteld voor de schade die de minderjarige veroorzaakt, ongeacht of zij een fout hebben gemaakt in de opvoeding of het toezicht.

Dit betekent dat, zodra een minderjarige schade toebrengt aan een derde, de verantwoordelijke titularissen van het gezag altijd aansprakelijk zijn en verplicht zijn de schade te vergoeden.

Aansprakelijkheid voor minderjarigen van 16 jaar of ouder

Wanneer een minderjarige 16 jaar of ouder is, geldt een vermoeden van aansprakelijkheid voor ouders, adoptanten, voogden of pleegzorgers die gezag over de minderjarige hebben. Dit betekent dat zij in principe verantwoordelijk worden gesteld voor de schade die de minderjarige veroorzaakt.

Echter, ouders of andere gezaghebbenden kunnen onder deze aansprakelijkheid uitkomen door het leveren van een dubbel tegenbewijs. Dit houdt in dat zij moeten aantonen dat:

• De opvoeding zorgvuldig was: De minderjarige heeft normen, waarden en verantwoordelijk gedrag meegekregen en de ouders hebben voldoende aandacht besteed aan de ontwikkeling.
• Er voldoende toezicht was: De ouders hebben redelijke en passende controle uitgeoefend om schade te voorkomen.

Met andere woorden: ouders zijn niet altijd aansprakelijk. Ze kunnen zich vrijpleiten door te bewijzen dat zij hun ouderlijke verantwoordelijkheid zorgvuldig hebben uitgevoerd en dat de schade niet voortkwam uit een tekort aan zorg of toezicht. Deze regeling erkent dat ouders niet in alle situaties volledige controle over hun kinderen kunnen hebben, zeker niet bij oudere minderjarigen.

Hoe bewijzen ouders hun zorgvuldigheid?

Om aan te tonen dat zij niet aansprakelijk zijn, kunnen ouders:

• Schoolresultaten of gedrag van het kind voorleggen.
• Normen en waarden van het gezin toelichten.
• Thuissituatie of opvoedingsaanpak uitleggen, zoals regelmatige begeleiding en toezicht.

Als ouders kunnen aantonen dat zij alles hebben gedaan wat redelijkerwijs van hen verwacht kan worden, kan de rechter beslissen dat zij niet aansprakelijk zijn.