Wat is seponering?

Na afloop van een strafrechtelijk onderzoek beschikt het parket van de procureur des Konings over de mogelijkheid om een zaak te seponeren.

Deze discretionaire bevoegdheid, opgenomen in artikel 28quater, eerste lid van het Strafvorderingswetboek (Sv), stelt de procureur in staat om, in overeenstemming met de strafrechtelijke beleidsrichtlijnen, te beslissen of vervolging van een verdachte van misdrijf al dan niet opportuun is.

Indien de procureur des Konings beslist om de zaak te seponeren, betekent dit dat de zaak wordt afgesloten zonder verdere gerechtelijke actie, waardoor de verdachte niet voor de rechter hoeft te verschijnen.

De keuze voor seponering kan gebaseerd zijn op diverse overwegingen, zoals:

• Gebrek aan voldoende bewijs;
• Oplossing van de zaak;
• Onbekendheid of overlijden van de dader;
• Beperkte ernst van de zaak;
• Andere prioriteiten van het Openbaar Ministerie;
• Verjaring van de zaak.
• ...
  

Elke seponeringsbeslissing vereist een gedegen motivatie van de procureur des Konings, conform de wettelijke verplichtingen.

Het is belangrijk om te beseffen dat seponering niet gelijkstaat aan een definitieve afsluiting van de zaak. Indien nieuwe bewijzen aan het licht komen of andere geldige redenen zich voordoen, kan de zaak heropend worden.

Seponering heeft uitsluitend betrekking op de strafrechtelijke aspecten van een misdrijf; slachtoffers behouden de mogelijkheid om via een burgerlijke vordering verhaal te halen bij de verdachten.