De uithandengeving van een minderjarige

De uithandengeving van een minderjarige is het juridisch proces waarbij een minderjarige, meestal tussen de 16 en 18 jaar,  vanwege de ernst van het gepleegde misdrijf of ongeschiktheid voor behandeling binnen het jeugdstrafrecht, wordt overgedragen aan het volwassenenstrafrecht en volgens dat rechtssysteem wordt berecht.

Waarom wordt een minderjarige uit handen gegeven?

Een minderjarige kan om verschillende redenen uit handen worden gegeven. Dit gebeurt vaak wanneer de jongere weigert zich te houden aan de maatregelen die door de jeugdrechtbank zijn opgelegd.

Soms zijn er in het verleden al beschermingsmaatregelen genomen, maar hebben deze geen merkbare impact gehad op het gedrag of de levensstijl van de jongere.

Daarnaast kan de ernst van het gepleegde strafbare feit een doorslaggevende factor zijn. Bij zeer ernstige misdrijven, zoals geweldpleging of zware delicten, kan de jeugdrechter besluiten dat uithandengeving noodzakelijk is.

Hoe wordt de beslissing genomen?

Het proces van uithandengeving begint met een grondig onderzoek door deskundigen. Dit omvat:

• Maatschappelijk onderzoek: Een analyse van de sociale situatie van de jongere, zoals de gezinssituatie en de omgeving.
• Medisch-psychologisch onderzoek: Een beoordeling van de mentale gezondheid en de ontwikkeling van de jongere.

De jeugdrechter baseert zijn of haar beslissing op de resultaten van deze onderzoeken. Als uit het advies blijkt dat beschermingsmaatregelen niet zinvol zijn of dat de ernst van de feiten uithandengeving rechtvaardigt, zal de minderjarige worden doorverwezen naar de correctionele rechtbank of, bij zeer zware misdrijven, het hof van assisen.

Wat zijn de gevolgen van uithandengeving?

Wanneer een minderjarige wordt uit handen gegeven, verliest hij of zij de bescherming van het jeugdrecht. Dit betekent dat:

• De jongere als een volwassene wordt berecht: De strafrechtbank behandelt de zaak alsof de dader meerderjarig is.
• Zwaardere straffen mogelijk zijn: De jongere kan veroordeeld worden tot straffen die in het strafwetboek staan, zoals gevangenisstraf.
• Het jeugdrecht niet meer van toepassing is: De focus verschuift van bescherming en begeleiding naar straf en verantwoording.

Uithandengeving is een uitzonderlijke stap, bedoeld als laatste redmiddel wanneer de jeugdrechter oordeelt dat de gebruikelijke maatregelen niet volstaan of de ernst van de feiten zwaardere aanpak vereist.